Με τις μεγάλες πέτρες στον ώμο.... ....η απόφαση μιας ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ζωής.

Παθαίνεις ένα συνάχι και βλαστημάς την στιγμή που ξεσκεπάστηκες το βράδυ στο ζεστό σου σπιτικό, ξοδεύεις 4 φανάρια χαρτομάντηλα και μετά σκέφτεσαι αυτά που περάσαν οι πρόγονοί μας και απλά νιώθεις πολύ μικρός μπροστά τους.
Δεν πειράζει “και τα μικρά παιδιά κάποτε μεγαλώνουν” όπως είπε και μία χριστιανή βουλευτίνα σχετικά με την μεταπήδησή της από τα δεξιά στα αριστερά. Και όντως πρέπει να “ψηλώσουμε” αν θέλουμε να δούμε κάποια στιγμή κάτι να αλλάζει σε αυτή την χιλιοτραγουδισμένη χώρα.
Είναι καιροί που ο καπιταλισμός έχει προχωρήσει τόσο πολύ που λες, απλουστετικά, ότι ο μόνος παράγοντας πλέον για να περάσουμε στον κομμουνισμό είναι ο υποκειμενικός. Αυτοματισμός, μονοπώλια, rotation στην παραγωγή, άμεση αξιοποίηση των τεχνολογικών επιτευγμάτων, εισητήρια της easyjet μέσω υπολογιστή. Αυτοματοποίηση ακόμα και στις υπηρεσίες!!
Ο επόμενος “μεγάλος τιμονιέρης” θα οδηγάει με τιμόνι υδραυλικό. Και τα 1000 λουλούδια θα ανθίζουν στα σοσιαλιστικά σχολεία πολύ πιο εύκολα πολύ πιο απλά, με ένα κλικ στον υπολογιστή.
Ο επόμενος Φιντέλ δεν θα ανταλλάσει 300 δεξιούς κρατούμενους με 300 τρακτέρ αλλά με μερικούς μύκητες για βιοκαλλιέργιες. Αυτοματισμός και στο αγροτικό!!
Οι μετανάστες δεν θα πεθαίνουν στα σύνορα ούτε θα γκετοποιούνται στις βρώμικες φτωχογειτονιές
θα πλουτίζουν με τον πολιτισμό τους και την δουλειά τους μια χώρα περήφανη που θα γυρίσει τον χρόνο πίσω, θα σκίσει τα βρωμόχαρτια της Βάρκιζας και θα στείλει τον Άνθιμο να κάνει λειτουργίες και να αναλύει την εξωτερική πολιτική σε εκκλησίες των “σκοπιανών σκυλιών”
...Η απόφαση μιας ολόκληρης ζωής. Και όμως είναι έτσι? Η ερώτηση μάλλον είναι ρητορική και το καταλαβαίνεις κάθε μέρα όταν ακούς τις πρώτες νότες από τους “ήρωες” και οι τρίχες στο χέρι σου σχηματίζουν καρφάκια. Τι να κερδίσεις? Τι να ζήσεις σαυτό το κολοσύστημα.
Άνοιξε την τηλεόραση.
“Πάμε πακέτο” ψεύτικες αντιδράσεις ντύσαν τσολιά έναν παππού και του φέραν έναν παλιό του φίλο. Και από κοντά και η παρουσιάστρια-καρχαρίας, να ρουφήξει όσο περισσότερο αίμα μπορεί. Τι συγκίνηση. Αν και νομίζω ότι δεν το σκέφτηκαν καλά. Αν τον ντύναν αρλεκίνο για παράδειγμα η cow boy θα καταγράφανε υψηλότερα νούμερα. Και φαντάσου να ξυπνήσεις μια μέρα και αυτή την ψευτιά να μην χρειάζεται να ανοίξεις την τηλεόραση για να την δεις...
Φαντάσου μια μέρα να συνειδητοποιήσεις ότι αυτή η ψευτιά...είναι η ζωή σου
Να σε φιλάει το πρωί να σου δίνει συμβουλές στην δουλειά, να σηκώνει το χέρι στην τάξη και να παίζει τάβλι μαζί σου στο καφενείο. Αλλά μάλλον όχι ,όσο και να προηχθεί αυτό το σύστημα τα καθαρά παιδικά βλέμματα δεν μπορείτε να τα βρωμίσετε. Η μήπως μπορείτε.

Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, αντίθετα έχουμε να κερδίσουμε ολόκληρο τον κόσμο.

Μικροαστοί θα σας φάνε...

Ποιός από εμάς δεν έχει διαβάσει για πρίγκιπες που οργάνωσαν την δολοφονία του πατέρα τους ούτοσώστε να του πάρουν την θέση με ότι αυτό συνεπάγεται (δόξα ατομική ιδιοκτησία κτλ). Ε λοιπόν έτσι όπως βαδίζουμε είναι πολύ πιθανό να δούμε τέτοια εγκλήματα και γενικότερα τέτοιες συμπεριφορές σε μεγαλύτερη κλίμακα τόσο που να μπορούν να θεωρηθούν κοινωνικό πρόβλημα.

Είναι χιλιακουσμένος ο ωχαδερφισμός στην κοινωνίας τόσο που όταν ενώνεται με την αγάπη για το χρήμα (έστω για την επιβίωση) σε συνδιασμό με την διάρρηξη του ρόλου της οικογένειας φαντάζει πολύ πιθανό στο μέλλον ακόμα και οι μικροασατικές τάξεις να θρηννύσουν θύματα.

Σε αυτό θα συμβάλει αναμφίβολα και το ξεπέρασμα του κλασικού Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια το οποίο ναι μεν υπεράσπιζε μία εκμεταλλευτική κοινωνία δίνοντάς της ιδεολογικό υπόβαθρο, ταυτόχρονα έθετε και κανόνες απαραίτητους για την μακτοημέρευση της.

Βέβαια τα “κατάλοιπα” του παρελθόντος με βάσει τα οποία ένας γονέας δούλευε για τα παιδιά του, για να έχει οικονομίες να τους “δώσει εφόδια” δεν έχουν εγκαταλείψει τελείως το προσκύνιο ακόμα και σε δεύτερης γεννιάς αστούς όμως αυτά τείνουν να μειωθούν όλο και περισσότερο σε συχνότητα και σημασία.

Θα αναφέρω εδώ μία ομιλία που είχα με έναν μεσαίου εισοδήματος κάμεραμαν χαμηλής μόρφωσης όπου καμάρωνε για τα υλικά αγαθά που είχε αποκτήσει τελευταία και όταν Σωκρατικά του έγινε η ερώτηση και τι θα μείνει από αυτό απάντησε ότι μια ζωή την έχουμε και ότι δεν θα πάρουμε μαζί μας τα χρήματα δηλαδή μία απαξίωση-υπερτίμηση των χρημάτων ιδανική για το σύστημα. Άλλωστε τα παιδιά έχουν ένα σπίτι το καθένα επομένως το χρέος μου το έκανα... Αντίθετα σε μία συνομιλία με έναν άλλο μεσαίου εισοδήματος δάσκαλο οδηγών μου δηλώθηκε ότι “Αν θέλουν τα παιδιά λεφτά να καθίσουν να δουλέψουν όπως εγώ, δεν δουλεύω για αυτά.

Επομένως εφόσον ο πατέρας βάζει τα χρήματα πάνω από τα παιδιά φανταστείτε τι θα κάνουν τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον με πολύ λιγότερα “κατάλοιπα” και με πολύ πιο αδύναμες οικογενειακές σχέσεις να τα περιβάλλουν.
Στο δια ταύτα ίσως ο στίχος που έγραψε ο Τζίμης ο Πανούσης “μικροαστοί θα σας φάνε τα παιδιά σας” εκτός από χιουμοριστικός είναι αναμφίβολα; και προειδοποιητικός.


Άλλωστε όταν κάποιος σταματάει να δουλεύει δεν συμφέρει οικονομικά ακόμα και αν είναι αυτός που σε μεγάλωσε.

Τρολλιές από τα κάτω

Ήταν μια όμορφη μέρα που σέρφαρα στο ιντυμήντια και μεταξύ άλλων πέτυχα αυτήν την δημοσίευση στο ιντυμίντια οπότε δεν μπορούσα παρά να απαντήσω. Η συντακτική ομάδα έκοψε βέβαια το σχόλιό μου, όμως είμαι αποφασισμένος να κινήσω γη και ουρανό για να δικαιωθώ.
Εγώ δεν πρόσβαλα κανέναν. Είναι απλά η πολιτική μου αντίληψη





Χαιρετώ τους Αναρχικους και τους Αντιεξουσιαστές.
Η ΕΚΑΠ ΗΜΜΥ είναι μια οργάνωση φοιτητών της σχολής ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών του ΕΜΠ που έχει στόχο να διώξει τα κόμματα από τα πανεπιστήμια. Γνωρίζοντας τις απόψεις σας ζητάμε την βοήθεια σας.

Λοιπόν. Να σας πω καταρχάς ποιος είμαι. Είμαι ένας φοιτητής με αντιεξουσιαστικές-αναρχικές απόψεις. Συμφωνώ με όλα με τους αναρχικούς εκτός από ένα. Τις καταλήψεις στις σχολές. Πιστεύω ότι το να κλείνουμε τα πανεπιστήμια κακό μόνο σε εμάς κάνουμε. Η μόρφωση είναι το πιο δυνατό όπλο που έχουμε να πολεμήσουμε τα αφεντικά και το ξέρετε (και το ξέρουν) πολύ καλά.

Στη συνέχεια διαβάστε το όνειρο ενός φοιτητή που ίδρυσε την εκαπ ημμυ.

http://ekap-hmmy.blogspot.com/

Από εσάς ζητάμε την βοήθεια σας για να διώξουμε τα κόμματα από τα πανεπιστήμια.

Περιμένω τις απαντήσεις σας.

ekap-hmmy.blogspot.com/








1034334
ΕΞΩ ΟΙ ΒΛΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
από Αναρχικός οικολόγος Πράσινος 4:22πμ, Σάββατο 23 Μαΐου 2009
"Λοιπόν αρχικά να σας πω ποιός είμαι. Είμαι ένας αντιεξουσιαστής με αναρχικές ιδέες και συμφωνώ με όλες τις αντιεξουσιαστικές ιδέες των αναρχικών εκτός από 3. Οι καταλήψεις μας στερούν το αγαθό της μόρφωσης. Οι απεργίες το αγαθό της δουλειάς και το χειρότερο οι πορείες....

Η ιδέα μου ήρθε όταν ήταν μια μέρα που είχα γυρίσει πρωί από ένα πάρτυ μιας αριστερής παράταξης (ΠΑΣΠ) και είχα τόση όρεξη και μεράκι για να κοιμηθώ. Όμως εκείνη την μέρα είχε κανονιστεί πορεία και καθώς πέρασε κάτω από την οικοδομή μου τα συνθήματα με ξύπνησαν.
Για αυτό λοιπόν μαζί με δύο εξίσου αναρχικούς φίλους μου που συμφωνούν και αυτοί σχεδόν με όλες τις αντιεξουσιαστικές-αναρχικές-ελευθεριακές ιδέες δημιουργήσαμε μία κίνηση γειτονιάς που θα την ονομάσουμε ΒΚΚ (Βλάκες Κατά Κινητοποιήσεων) Ήδη υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από πολλές συλλογικότητες που συμφωνούν και αυτές με πολλές αναρχικές-αντιεξουστιαστικές απόψεις όπως το "κίνημα θετικής ενέργειας Amita motion" και η IESEC. Έτσι λοιπόν ζητάμε και την δικιά σας βοήθεια για να διώξουμε τις πορείες από τους δρόμους.


ΒΚΚ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΒΛΑΚΙΑ.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το όνειρο ενός μπούφου που σπουδάζει φυσική
MPOUFOS.wordpress.com

Δυο έννοιες για την λέξη ΑΡΧΙΔΙΑ

Την συνέλευση την πήραν τα @@ της ΔΑΠ με 40 ψήφους πάνω από εμάς με πρόφαση το αντι-κατάληψη σε μία κατάληψη που ΔΕΝ προτείναμε.
Όταν μπήκε ένα γυφτάκι στην αίθουσα και ζητιάνευε είχαν μαζευτεί, οι φασίστες, σαν συμμορία στην άκρη και το κορόιδευαν, αυτό, στο οποίο (δεν) θα διδάξουν αύριο
. Σε κάθε σου βήμα στην σχολή βλέπεις κόσμο που αύριο θα διδάξει, θα διαπλάσει παιδικές ψυχές και όμως έγραψε στα @@ του την συνέλευση και πήγε για καφέ.
Και θέλεις να του/τις φωνάξεις στο αυτί. ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ? Και όμως απλά χαιρετάς
Εγώ: -Γεια, τι κάνεις καλά?
-Καλά εσύ?
-Όλα καλά
-Γιατί δεν ήρθες στην συνέλευση χθες ρε?
-Ε να τους δω πάλι να σκοτώνονται οι παρα-τάξεις?
- Ντάξει προτίμα να δεις στον δρόμο να σκοτώνονται άνθρωποι ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΑΛΑΚΑ @$#@#%$#$# (από μέσα μου)

Και σε κάθε σου βήμα στην Ναυαρίνου βλέπεις σκοτεινές φιγούρες λίγο μετά η λίγο πριν τον θάνατό τους να ζητούν απεγνωσμένα, ίσως και με τρόπο, μερικά δεκάλεπτα.
Κοιτάς γύρω γύρω τους φίλους σου και «δεν παίζει» να νοιαστούν. Είσαι αλήθεια τρελός που νοιάζεσαι, που από μέσα σου κλαις?
Φάε την κρέπα σου μαλάκα


Ο άλλος έχει την μάνα του στο νοσοκομείο και όμως μπαίνει με το πανό , κάνει έφοδο στο υπουργείο και μετά από λίγες μέρες βρίσκεται ανάμεσα στους μπάχαλους και τους ματάδες και κρατάει τους ένστολους (όχι τους πρώτους) με φωνές και με τα χέρια για να μην διαλύσουν την πορεία. Και τι να λέει που έφαγες το δακρυγόνο μες στο πρόσωπο. «Θάρθουν καιροί ευτυχισμένοι, σκλάβοι δεν θάναι τότε οι λαοί» σκέφτεσαι από μέσα σου και συνεχίζεις να βήχεις.
Πόσο μεγάλα @@ θέλει αλήθεια? Απτο νοσοκομείο που κλαις για την μάνα σου στο σχολείο να διδάξεις από εκεί ξανά στο νοσοκομείο και μετά στο Υπουργείο, να μετατρέψεις τα δάκρυα σε πράξεις.


Τέρμα. Πάει και τελείωσε
Εμείς οι κομμουνιστές δεν έχουμε την πολυτέλεια να περνάμε δύσκολες στιγμές, να κλαίμε, να νιώθουμε αλλοτρίωση, ότι λερωθήκαμε από κάποιον ελιγμό, από κάποια συνδικαλιά, ότι το δακρυγόνο δεν άφησε ωραία γεύση στα χείλη.
Ακούς? Δεν έχουμε δικαίωμα να νιώθουμε μοναξιά μα πώς να νιώθεις άλλωστε, με τόσους συντρόφους ακόμα δίπλα σου να τραγουδούν για ειρήνη και ελευθερία. Απλά αναζήτησέ τους. Και ένωσε την φωνή σου μαζί τους. Ντροπή δεν είναι να είσαι σε μία οργάνωση. Ντροπή είναι πια να ΜΗΝ είσαι.

Ένωσε δάκρυα, φωνή, γροθιά, αναζητήσεις και πάρε φόρα για την έφοδο στον ουρανό.

Στριμωχμένοι στο Λεωφορείο, μες στο μποτιλιάριμα,πλέον έχουμε κάτι νά κοιτάμε

Είναι ένα κτίριο που υψώθηκε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και άλλαξε τις ζωές όλων μας.
Ο συνάδελφος του che και του Παπανικολάου Ππαγεωργόπουλος μη ξέροντας πως αλλιώς να διευρύνει το έλλειμα αποφάσισε να χτίσει ένα καινούριο δημαρχείο για να το απολαύσει αυτός ,οι 5 γραμματείς του, ο επόμενος (ο Παναγιώτης ο Μακεδονομάχος) και οι 50 μπάτσοι που το φυλάνε.
Στο συγκεκριμένο σημείο της πόλης υπήρχαν έτσι κι αλλιώς αρκετά χοιρινά για να φυλάνε την ΕΤ3 από ανεπιθύμητους αντιφρονούντες αλλά μετά και την περάτωση του “έργου” έχει γίνει μαύρο ολόκληρο το τετράγωνο. Δίπλα απτην ΕΤ3 υπάρχει ένα πανέμορφο πάρκο με ποταμάκια γεφυρούλες δεκάδες λουλούδια και άφθονο γρασίδι για να κάθεσαι, όπου καταφεύγουν πολύ ναρκομανείς ,ψάχνουν και βάζουν τελικά στο σώμα τους κάτι να γεμίσει το κενό που η κοινωνία δημιούργησε.
Είναι αρκετά αντιφατικό το πως η αστυνομία παρά την αδιάκριτη παρουσία της δεν αναλαμβάνει δράση ενάντια σε αυτό που υποτίθεται είναι ο στόχος της , αλλά φυλάει το μέσο μαζικής απεύθυνσης και το κέντρο των αποφάσεων από ανθρώπους που εναντιώνονται στην (σημερινή) εξουσία και ζητούν έναν τρόπο να κάνουν κάποια παράσιτα στην κυρίαρχη ιδεολογία.
Για την ακρίβεια είναι άλλη μία απόδειξη του ταξικού, κατασταλτικού ρόλου της αστυνομίας ως εμπροσοφυλακής της αστικής τάξης, τα σκυλιά που φυλούν υα αφεντικά τους. Η απεύθυνση της αστυνομίας στο ”κηνυγί του εγκλήματος” εκτός των άλλων λειτουργιών σε σημαντικό βαθμό συμβαίνει και για να πετάξει το μπαλάκι αλλού και να δικαιολογήσει την παρουσία της.

Εμπρός λαέ

Ανατριχίλα