"Σένα από τα βραδινά μας θεατρικά αυτοσχεδιάσματα κάθησα σε μια καρέκλα λέγοντας:
"Είμαι ο Άγιος Πέτρος στην πόρτα του παραδείσου. Εσείς είστα άνθρωποι που θέλετε να μπείτε μέσα. Ορίστε, περάστε.
Πρόβαλλαν τους πιο απίθανους λόγους προκειμένου να τους επιτραπεί να περάσουν μέσα. Ένα κορίτσι μάλιστα πήγε από την αντίθετη κατεύθυνση και προκάλεσε να της επιτραπεί να φύγει από τον παράδεισο. Αλλά πρωταγωνιστής της βραδιάς αναδείχτηκε ένα δεκατετράχρονο αγόρι που περνούσε μπροστά μου σφυρίζοντας και με τα χέρια στις τσέπες.
- "Έι δεν μπορείς να μπεις εδώ μέσα" του είπα
Γύρισε και με κοίταξε από ψηλά
-"Ω καινούριος φαίνεσαι εδώ πέρα , έτσι δεν είναι?" μου απάντησε
-"Τι εννοείς με αυτό?" τον ρώρησα
-" Ώστε δεν ξέρεις ποιός είμαι". είπε
-"Ποιός είσαι τέλος πάντων" ξαναρώτησα
-"Ο θεός" είπα και μπήκε σφυρίζοντας στον παράδεισο. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
το σχόλιό σας θα ελεγχθεί από συντονιστικό γ.σ (γραφειοκρατικών συνελεύσεων). Όπερ σημαίνει ότι θα είναι αιρετό κι ανακλητό ανά πάσα στιγμή και θα πρέπει να λογοδοτεί στο συγγραφέα, τους αναγνώστες του και σε τελική μόνο ανάλυση στο διαχειριστή του ιστολογίου...